Okiem doktora – nadzieja umiera ostatnia

Szalony dzień – tak można w skrócie opisać to, co na rynku wydarzyło się wczoraj. Dane o inflacji wywołały najpierw panikę, która później przerodziła się w euforię. Dlaczego? Co z tego wynika? Spróbujmy zebrać fakty i wyciągnąć kilka wniosków.

Inflacja nie odpuszcza

Dane o inflacji były bardzo mocno wyczekiwane przez rynek. Nic dziwnego, Fed daje jasno do zrozumienia, że teraz celem podstawowym jest przywrócenie jej do celu i coraz bardziej bez względu na koszty. Przewodniczący Komitetu podkreślał wielokrotnie, że będą zwracać uwagę na to, czy inflacja obniża się oraz na rynek pracy, który może pomóc w jej utrzymaniu na wysokim poziomie. Rynek pracy – pomimo symptomów spowolnienia w gospodarce – pozostaje niezwykle mocny, co potwierdził jedynie ostatni raport NFP. W tej sytuacji jedyną „nadzieją” dla rynku pozostawały dane o inflacji.

Dane o inflacji nie wyglądają dobrze – niby to niewielkie różnice względem oczekiwań, ale struktura inflacji nadal pokazuje rozprzestrzenianie się presji cenowej. Źródło: obliczenia własne na podstawie danych z Macrobond

Te jednak były złe. Nie chodzi nawet o sam poziom, ale fakt, że poszczególne kategorie pokazują rozprzestrzenianie się presji cenowej. W tej sytuacji odpowiedź Fed może być tylko jedna. Reakcja rynku na ten dane była niezwykła – najpierw panika, potem euforia. Dlaczego? Idźmy dalej.

Pierwsza reakcja na dane była bardzo nerwowa, jednak rynek z nawiązką odrobił te straty. Źródło: XTB

Dziwne reakcje na rynku walut?

Formalnie zapalnikiem dla euforii była podana przez Reutersa wiadomość, że model EBC wskazuje na potrzebę podniesienia stopy depozytowej tylko do 2,25%, a więc mniej niż obecnie oczekuje rynek. Po pierwsze, jestem trochę sceptyczny. Pamiętajmy, że banki zatrudniają sztaby ekspertów, którzy liczą i modelują – różne rzeczy. To nie znaczy, że takie decyzje ma potem podejmować Rada. Do tego model zakłada, że w strefie euro rozpocznie się QT (część członków widzi to stycznia) i szczerze – nie wiem czy to jest dobry news. Wyobrażacie sobie QT w wykonaniu jednocześnie Fed, EBC, Banku Anglii i po cichu BoJ? Armagedon na zamówienie.

EURUSD wzrosło m.in. po informacjach, że ECB może… mniej podnieść stopy procentowe. Źródło: XTB

Natomiast rozumiem konsternację faktem, że po takiej informacji euro zyskiwało (mniejsze zacieśnienie powinno książkowo być dla waluty negatywne). Precedens wyznaczył jednak Bank Anglii, gdzie rynki tak bardzo bały się negatywnego domina panicznej wyprzedaży aktywów funduszy, czego konsekwencją była ucieczka od funta, że QE – uspakajając sytuację – prowadziło do zaprzestania gry przeciwko funtowi a więc – jego umocnienia. Niby dobrze, ale zauważmy jedną rzecz. Banki są przecież nadal na dość wczesnym etapie zacieśnienia. W Europie QT nawet się nie zaczęło, a już dochodzi do takich sytuacji.

Podobną reakcję widzimy w ostatnim czasie na funcie – interwencje Banku Anglii są pozytywnie przyjmowane przez rynek, co powoduje konsternację niektórych inwestorów. Źródło: XTB

Czy to była sesja odwrotu?

Na rynku mówi się o panice wśród grających na krótko. Kto śledzi reakcje na ważne wydarzenia – Fed, inflacja, NFP – wie, że bardzo rzadko są one książkowe a niemal regułą są czasem liczne zwroty akcji. Ja nie wyciągałbym na tej podstawie żadnych wniosków. Dla mnie dane o inflacji były złe (choć oczekiwania już też były pesymistyczne), informacja odnośnie EBC pretekstem, a zachowanie rynku niczym nadzwyczajnym w kontekście takich wydarzeń.

Ten wpis miał być trochę o czym innym – zbierałem ciekawe wykresy dla rynku akcji. Spójrzmy choćby na jeden – sytuacja makroekonomiczna pogarsza się, ale nadal nie jesteśmy na etapie załamania, który zwykle towarzyszy rynkowym przesileniom. Dla mnie to co próbuje grać rynek, to po raz kolejny wietrzenie szans na „pomocną dłoń”. Nadzieja umiera ostatnia.

Dołek? Tego nie wiemy nigdy, ale makro – jako jeden z licznych sygnałów – pokazuje, że jeszcze sporo może się wydarzyć. Źródło: obliczenia własne na podstawie danych z Macrobond